این روز ها بازار بازی های بازسازی شده بسیار داغ است اما در بین تمامی بازی های بازسازی شده تا به امروز بازی رزیدنت اویل 4 توانسته موفق ترین بازدهی را برای مخاطبان خود ایجاد نماید اما چه دلایلی برای این اتفاق وجود دارد؟ در این مطلب علاوه بر تجربیات شخصی نویسنده به جمعی از نظرات در سایت ها و منابع دیگر نیز اشاره خواهیم کرد.
من آرین صلاحی هستم و در اولین مطلب از مجموعه مقالات بررسی گیم با شما همراه خواهم بود
سری بازی های رزیدنت اویل از سال های بسیار دور از محبوب ترین فرانچیز های گیم به حساب می آمد و این روز ها برای گیمر های قدیمی هیچ چیز جذاب تر از بازسازی با کیفیت این دسته از بازی ها نخواهد بود شاید بسیاری از مدیران بازی سازی در جهان نیز امروز به همین دلیل دست به بازسازی های عظیم و جذاب می زنند .
بازی رزیدنت اویل 4 در زمان انتشار خود در کنسول پلی استیشن 2 توانست مخاطبان بسیاری را به خود جذب نماید هر چند که با تغییرات زیادی در سیستم بازی رو به رو شده بود و نسبت به نسخه سوم کاملا با روش و سبک جدیدی ارائه شد اما خیلی زود دل هواداران خود را گرم کرد و کیفیت ساخت و داستان بسیار قدرتمند به همراه چالش های جدید و دید متفاوت دوربین توانست موفقیت بسیاری برای این بازی ایجاد نماید .
از این رو این نسخه از رزیدنت اویل بدون شک یکی از بهترین گزینه ها برای بازسازی توسط شرکت کپکام به حساب می آمده است .
دلایلی که از دید یک گیمر این بازسازی را موفق ارائه میدهد:
داستان رزیدنت اویل 4
بدون شک تغییرات حد اقلی در داستان با توجه به موفقیت بسیار زیاد خط داستانی این بازی راز اول در کیفیت بازسازی بازی به حساب می آید ، کمترین تغییرات به جز در بخش هایی که اندک ضعفی در داستان قبلی وجود داشت اعمال گردیده است
از همان لحظه ای که تجربه ی بازی Resident Evil 4 سال ۲۰۲۳ را شروع می کنید، برخی از تفاوت ها در آن به چشم می آیند. جزئيات داستانیِ دقایق آغازین درکنار اِلِمان های ظاهری از جمله نورپردازی محیط نشان می دهند که با یک بازسازی عین به عین روبه رو نیستیم. اما حس وحال کلی همه چیز درست است. چون این دقایق در نوع خود همان تجربه ای را ارائه می دهند که از بازی Resident Evil 4 سال ۲۰۰۵ به خاطر داریم.
اندکی بعد نوبت به بخشی از بازی می رسد که تا حد زیادی کپی برابر اصل محتوای نسخه ی اصلی است. در نگاه اول انگار همان مرحله را فقط با گرافیک فنی معرکه می بینیم. کپکام این گونه طی همان ساعت نخست تجربه ی ریمیک رزیدنت ایول ۴ می خواهد خیال طرفدارهای قدیمی را راحت کند. چون به آن ها اعلام می کند که تغییراتی در نسخه ی ریمیک وجود دارند، اما نه فقط به این هدف که شاهد تفاوت هایی بین نسخه های سال ۲۰۰۵ و سال ۲۰۲۳ باشیم.
این نکته از آن جهت مهم است که ماهیت Resident Evil 4 Remake به عنوان یک بازسازی قابل احترام را مشخص می کند. از آن جایی که در بسیاری از بخش های بازی شاهد وفاداری عمیق تیم سازنده به نسخه ی اصلی هستیم، تفاوت ها را هم با دید بهتری می بینیم.
تلاش برای داشتن تازگی به علاوه ی احترام بسیار زیاد به اثر اصلی، با هم این ریمیک را تشکیل داده اند. طرفدار با دیدن وفاداری ها، در مواجهه با تغییرات می پذیرد که حداقل در اکثر مواقع هدف تیم سازنده از ایجاد آن ها بهتر کردن تجربه ی کلی بوده است. پس بدون عصبانی شدن از هر تغییر، به آن تغییر فرصت خودنمایی را می دهد. در همین حین بازیکن قدیمی طی اکثر لحظات تجربه ی بازی با مراحل، سناریو و موقعیت های خاطره انگیزی روبه رو می شود که به شکل عالی بازسازی شده اند.
قصه گویی در ریمیک رزیدنت ایول 4 به شکلی بهتر از نسخه ی اصلی انجام می شود. چون سازندگان بدون تغییری که بخواهد در چشم مخاطب فرو برود، موفق به پررنگ کردن جذابیت و زیبایی داستان شده اند.
شخصیت ها به چند شیوه ارتقا یافته اند؛ به لطف صداپیشگی های عالی کاراکترهای مختلف و مخصوصا لیان اس. کندی و اشلی گرام، افزایش ظرافت برخی از دیالوگ نویسی ها و صدالبته بهره برداری سازندگان از انیمیشن های عالی و دقیق چهره. همه ی این ها کنار هم سبب می شوند که بازسازی بتواند هم برای طرفدار قدیمی و هم برای بازیکن جدید، ساعات بسیار خوبی را رقم بزند. البته که گاهی باید سراغ اصلاح کردن برخی از موارد و افزودن موارد دیگر رفت. مثلا تغییرات جزئی خود قصه و چینش متفاوت بعضی از اتفاقات نیز به رشد روایت در ریمیک کمک می کند.
حالا نقش کاراکترهای فرعی قابل توجه همچون لوئیس سرا و ایدا وانگ بهتر درک می شود. همین طور سازنده می تواند با چند اشاره به ارتباط استاد و شاگردگونه ی دو کاراکتر، ما را منتظر رویارویی آن ها نگه دارد. اشلی به جای دختر ناتوانی که غالبا صدای جیغ های «لیان! لیان!» او در ذهن می ماند، بیشتر به عنوان شخصیتی دوست داشتنی و آسیب دیده به چشم می آید؛ دختری که بسیاری از گیمرهای نسخه ی ریمیک احتمالا به احساسات او اهمیت خواهند داد. می دانید ظرافت این پیشرفت ها از کجا سرچشمه می گیرد؟ از آن جا که لوییس عملا همان لوییس، اشلی عملا همان اشلی و ایدا عملا همان ایدا باقی مانده اند. فقط مخاطب بهتر از قبل متوجه نقش و جایگاه آن ها در داستان می شود. به این می گویند صیقل دادن قصه بدون خیانت کردن به آن.
کیفیت گرافیکی و صدای رزیدنت اویل 4
گرافیک بسیار بالا مطابق با بروز ترین بازی های کنسول های نسل نهم برای این ریمیک اعمال گردیده که انتظاری غیر از این نیز از بازسازی یک بازی نباید داشت هر چند که در بسیاری از بازسازی ها این اتفاق به درستی انجام نشده و برای مخاطبان جای سوالات بسیاری را ایجاد کرده است.
کپکام همچنان به ساخت محیط ها، شخصیت های انسانی و موجودات خیره کننده با این موتور بازی سازی ادامه می دهد. جزئيات محیطی در ریمیک رزیدنت ایول 4 بیداد می کنند و قطعا بیشتر از نسخه ی سال ۲۰۰۵ هستند.
با اینکه تعداد محیط های تاریک در بازی Resident Evil 4 Remake به مراتب کمتر از بازی Resident Evil 2 Remake است، اما همچنان دقت مثال زدنی نورپردازی های RE Engine در این ویدیوگیم به چشم می آیند. در قلعه و محیط پیرامون آن که از شمع و مشعل استفاده شده، باورپذیری نور و کیفیت سایه ها واقعا توجه بازیکن را جلب می کند.
بازی RE4 Remake با بهره برداری از فناوری های روز هم موفق به افزایش عمق سیستم های همان اثر سال ۲۰۰۵ می شود. برای نمونه سطح تاثیرگذاری صدا روی گیمر در ریمیک بالاتر است. چرا که با استفاده از فناوری صدای سه بعدی، به اصوات دشمنان جهت می دهد؛ نه اینکه صرفا تاثیر «حضور» یا «عدم حضور» دشمن در محیط، به «شنیده شدن» یا «شنیده نشدن» صدای کلی آن ها خلاصه شود.
طی بسیاری از لحظات، در بازی سکوت حاکم است؛ تا صدا هر زمان که شنیده شد، تاثیر خاص خود را بگذارد. مثلا وقتی پس از چندین و چند دقیقه سکوت و فقط شنیدن صدای باورپذیر محیط، ناگهان تم موسیقی نگران کننده همراه با صدای پر از خشم دشمن ها پخش می شود، مخاطب واقعا دلهره را احساس می کند.
اندک نکات منفی بازسازی رزیدنت اویل 4
تنها ایراد انکارناپذیر بازی Resident Evil 4 Remake که اصلا نمی شود به صورت کامل از آن چشم پوشی کرد، ساده سازی یا حذف چند موقعیت چالش برانگیز است که در نسخه ی اصلی وجود داشتند؛ بخش هایی خلاقانه از نیمه ی دوم که البته تعداد آن ها به تعداد انگشت های یک دست نمی رسد.
افرادی که به خوبی بازی Resident Evil 4 را به یاد دارند، متوجه عدم بازسازی این بخش ها می شوند. سازندگان به برخی از آن ها مثلا در قالب کات سین ادای دین می کنند، ولی دو بخش قابل توجه را عملا کنار گذاشته اند. بااین حال مسئله ی اصلی در رابطه با رخ دادن این نوع از اتفاقات در چنین ریمیک هایی همواره نه حذف یک بخش جذاب، بلکه عدم ارائه ی جایگزین برای آن است. وقتی بخشی جذاب از یک مرحله ی بازی در یک ریمیکِ غالبا وفادارانه حذف شود و تیم سازنده هیچ مرحله ی جذاب تازه ای را آن جا به عنوان جایگزین نگذاشته باشد، جای خالی به چشم می آید. رزیدنت ایول ۴ یک بازی بسیار محبوب است. در نتیجه تعداد اشخاصی که متوجه آن جاهای خالی می شوند، کم نخواهد بود.
در انتها باید گفت که بدون شک انتظار بسیاری برای ساخت دوباره نسخه های دیگر رزیدنت اولی مثل نسخه های 5 و 6 داشته باشیم البته زمزمه هایی برای ساخت نسخه 5 وجود دارد و به نظر شاهکار بعدی کپکام در راه است.
برای خرید بازی رزیدنت اویل 4 ریمیک به بخش فروشگاه وب سایت سر بزنید